XIV. yüzyıl Akşehir’inde bir sufi: Hacı İbrahim Sultan ve manzumesi

Abstract

Hacı İbrahim Sultan, XIV. yüzyıl Anadolu’sunda, Hamidoğulları devrinde yaşamış bir Rum (Anadolu) erenidir. O, Akşehir’e bağlı Maruf köyünde dedesi Hacı İbrahim’in XIII. yüzyılda başlattığı irşad faaliyetlerini sürdürmüş ve günümüze kadar varlığını ikâme ettiren bir manzûmenin ortaya çıkmasına vesîle olmuştur. Arşiv kayıtlarında, Hacı İbrahim Sultan tarafından kurulan vakıf ve bu vakfa bağlı müesseselerden bahseden pek çok kayda rastlamak mümkündür. Beylikler ve Osmanlı dönemlerinde Akşehir’in en zengin vakıflarından biri olduğu görülen Hacı İbrahim Sultan vakfı günümüze kadar intikal etmiştir. Çalışmamızda, Türk-İslâm vakıf geleneğinin temel yapı taşlarından biri olan tekke ve zâviyeler Hacı İbrahim Sultan Vakfı ölçeğinde ele alınacaktır.

Hadji Ibrahim Sultan is a Rum (Anatolian) scholar who lived in Anatolia during the reign of Hamidoğulları at the 14th century. He continued the activity of guidance initiated by his grandfather Hadji Ibrahim at 13th century and brought a “manzuma” that exists until present days to light. At the records of Archive, it is possible to come upon plenty of records concerning the “waqf” - established by Hadji Ibrahim Sultan and the institutes attached to the said waqf. . The waqf of Hadji Ibrahim Sultan was one of the richest waqfs of Akşehir - at the time of Principalities and Ottoman Empire and it has survived until present day. In our work, it is aimed to analyze tekke and zawiyas as one of the main parts of the Turkish-Islamic Waqf tradition in the example of Waqf of Hadji Ibrahim Sultan.