Ömer Seyfettin'den Cemal Şakar'a Öykü ve İroni

Abstract

Bu makalede edebiyatta ironinin ne anlama geldiği, nasıl ve niçin yapıldığı üzerinde durulduktan sonra, Türk edebiyatı ve ironi ilişkisinin tarihine kısaca değinilmekte ve asıl tartışma konusu olan öykü ve ironi ilişkisine geçilmektedir. Türk öyküsünün ironik boyutu, Ömer Seyfettin'in Nakarat; Haldun Taner'in Şişhaneye Yağmur Yağıyordu; Oğuz Atay'ın Korkuyu Beklerken; Ramazan Dikmen'in Defter ve Cemal Şakar'ın Bağdat Kudüs Kabil adlı öyküleri merkezinde araştırılmaktadır.

After What Irony means in literature, and how and why it is done are laid stres on, this article briefly refers to the history of Turkish literature and irony relation, then moves on main discussion subject which is the relation between short story and irony. The author seaches the irony on the dimensions of short stories, like Korkuyu Beklerken by Atay, Defter by Ramazan Dikmen, Bagdat, Kudus, Kabil by Cemal sajkar.