| dc.description.abstract | Özet
İstanbul tarihinden bugüne yoğun toplumsal ve mekânsal dönüşümler geçirmiş bir kenttir. Bu yoğun sürecin etkisiyle İstanbul’da kentlilik bilincinin oluşması henüz gerçekleşmemiş bir proje niteliği taşımaktadır. İstanbul kentin merkezi denildiğinde tek bir merkezden bahsedilemeyecek karmaşıklıkta ve büyüklükte bir yerdir. Ancak kentin tarihi merkezi olarak Eminönü ve Galata bölgeleri ele alınabilir. Çalışmaya konu edilen Turabibaba Kütüphanesi döneminin gayrimüslim yerleşmelerinin arasında kalan ve Galata bölgesine oldukça yakın konumda bulunan Kasımpaşa bölgesinde en ulaşılabilir, merkezi konumda yer almaktadır. Kasımpaşa, Osmanlı Devleti’nin en büyük tersane tesisinin kurulduğu ve etrafını çevreleyen yerleşimi temsil eden, ardından 1821 yangınının yok edici etkisiyle döneminin ihtişamını kaybeden bir yerleşimdir. 1950’lerden sonra bölge Haliç kıyılarının sanayi tesislerine açılmasının ardından hızlı bir şekilde göçe ve gecekondu yapılaşmasına sahne olmuştur. Çarpık yapılaşmanın izlerini halen taşıyan bölge, 1990larla birlikte Haliç’in temizlenmesi çalışmaları sonrası yeniden canlanmıştır. Turabibaba kütüphanesi 2008 yılından bu yana yeniden canlanan bölgeye kütüphane olarak ve çeşitli kurs ve atölyelerle de etkinlik merkezi olarak hizmet vermektedir. Kullanıcısı çoğunlukla çocuk olan kütüphane, bölgede çocukların kamusal yaşama katılımlarını destekleyici niteliktedir. Kamusallığın hala kesin bir tanımı yapılamasa da, bu çalışmada mimari anlamda yoğun toplumsal ilişkilerin olduğu, özel alanın dışındaki açık veya kapalı alanlar ve bireyi özgürleştirici bir ortam olarak ele alınmaktadır. Kütüphane, kamusal alanın erişilebilir olma, çeşitliliğe izin verme, kentlilik bilinci oluşturma ve kapsayıcılık özelliklerini bir arada barındırmaktadır. Çalışmada, 2013’de yıllık kullanıcı sayısı 78.000 olan kütüphaneden yararlanan ortalama 20 çocuk ile yapılacak derinlemesine görüşmeler, kütüphane kullanım gözlemleri ve yapılan ve yapılacak olan kütüphane etkinlik analizleri yer alacaktır. Çocukların kamusaldan ne anladıkları, kamusallığı nasıl yorumladıkları ve kütüphanenin çocuk kamusallığına ne türde bir etki yaptığı çalışmada ortaya çıkarılacak konulardandır. İlk gözlem notları olarak, kütüphaneyi bölge halkının son bir yıldır daha çok kullandığı, çocukların öğretmenleri aracılığıyla burayı tanıdığı ve ücretsiz sunulan kurs, atölyelerin çocukların kişisel gelişimine ve kamusal aktivitelere katılımına olumlu etki yaptığı söylenebilir.
Abstract
Istanbul exemplifies a city which has undergone intensive social and spatial transformation since its foundations. Due mainly to effects of this intensive process, urban consciousness in Istanbul is more of a project that has not happened yet. Istanbul, when it comes to speaking of a city center, is a city consists of a geographical size and has a complexity that makes it almost impossible to determine a city center. However, Eminönü and the Galata districts can be addressed as the city's historic center. The Turabibaba library, which is the subject of this study, is located in the center and most accessible part of Kasımpaşa district which itself is quite close to the Galata neighborhood and used to be a hub of non-Muslim settlements of the time. Kasimpasa, on the other hand, is a locality where the largest shipyard facility in the Ottoman Empire was built; representing the surrounding residential thereof, and afterwards lost its glory, owing to the devastating effects of a fire in 1821. From the 1950s onwards, because the shores of the Golden Horn were allowed to the manufacturing facilities, the area has been the scene for the internal migration and shantytown settlements. The area, still bearing the traces of awry urbanization, has been revived after the clearing of the Golden Horn by the 1990s. The Turabibaba library serves as a library as well as a hub of activity for a variety of courses and workshops in the reinvigorated the region since 2008. The library, whose visitors are mostly children, is contributing to children's participation in public life in the area. Even though there is a not a precise definition for what publicity or publicness mean, public sphere in this study is regarded as a space in which intense social relations exist in terms of architecture, and indoor or outdoor areas outside of the private sphere which empower individuals. The library contains a combination of features such as accessibility to public sphere, toleration for diversity, creation of urban identity, and inclusiveness. In this study, in-depth interviews with 20 children who are among the around 78.000 users of the library, participant observation about the use of library and the library-effectiveness analyzes that have been
conducted and will be carry out later, are used. Issues such as children’s perception of publicness, their
definition of publicness, and that which way the library contributes to children’s publicness are among the subjects that this study endeavors to shed light on. As the first observation notes, it can be argued that local community uses the library more frequently in the past one year, the children get to know this library through their teachers at school, and finally that the provided free courses and workshops have positive impacts on
children’s personal development as well as on the participation to public activities. | en_US |
