Necip Fazıl'ın Çan Sesi Şiirine Hermeneutik Bir Yaklaşım

Abstract

Modern Türk şiirinin önemli temsilcilerinden Necip Fazıl Kısakürek'in Çan Sesi şiiri, dış dünya ile insanın iç dünyası arasında kurduğu bağ ve buna baglı olarak korkuyu, vehmi dile getirmesi yönüyle ilgi çekici bir şiiirdir. Ani bir tehlike karşısında insanın algı mekanizmasının çalışış şeklini ve sıralamayı kaybetmeden belirli bir düzen fikri etrafında ortaya koyması ve bunu daha çok ses kompozisyonuna bağlı olarak verir. Çan Sesi şiiri, iç insan ile dış dünya arasındaki gerçişkenliği başarıyla sergiler. Şiirin gücünü eşya ile insan psikolojisini birleştirme ve kaynaştırmada sesi kullanış tekniğinde aramalıdır.

The poem Çan Sesi by Necip Faztl Kısakürek, one of important representatives of the modern Turkish poetry, is an interesting poem as it describes the connection he makes between man's inner and outer world, fear and obsession. He keeps a certain order and sound composition without losing the working way of man's perception under a sudden danger. The poem Çan Sesi shows the property of influencing between the inner and outer world successfully. The power of the poem lies in the technique of using sound while joining together the object and man's psychology.