dc.contributor.author | Türk, Vahit | |
dc.date.accessioned | 2014-03-13T08:05:45Z | |
dc.date.available | 2014-03-13T08:05:45Z | |
dc.date.issued | 2006-04 | |
dc.identifier.citation | TÜRK, Vahit. "İsimden Fiil Yapan -al-/-el-; -l- ve -ar-/-er-; -r- Eklerinin Kökeni." İlmî Araştırmalar : Dil, Edebiyat, Tarih İncelemeleri, 21 (2006): 183-191. | en_US |
dc.identifier.uri | http://dergi.fsm.edu.tr/index.php/iadeti/article/view/532/554 | |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11352/1699 | |
dc.description.abstract | Türkçede isimlerden geçişsiz fiiller türetmekte kullanılan -ar-/-er-; -r- ekine tarihi ve çağdaş bütün lehçelerde; -al-/-el-; -l- ekine ise Oğuz grubu lehçelerde rastlamaktayız. Bu ekierin her ikisinde de birden fazla yapının karışıp kaynaşması söz konusudur. -ar-/-er-; -r- eki er- fiilinin, -al-/-el-; -l- eki ise ol- fiilinin ekleşmesiyle oluşmuştur.
The suffixes used to make intransitive verbs from nouns (-ar-,-er-,-r-) are common in all the dialects both histarical and contemporary, whereas -al-, -el-, -l-, are common In Oghuz dialects. In both groups of suffıxes, there are two groups of structures mixed together. | en_US |
dc.language.iso | eng | en_US |
dc.publisher | Gökkubbe | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.subject | Türkçe | en_US |
dc.subject | İsim | en_US |
dc.subject | Fiil | en_US |
dc.subject | Yapım Eki | en_US |
dc.subject | Geçişsiz Fiil | en_US |
dc.subject | Turkish | en_US |
dc.subject | Noun | en_US |
dc.subject | Verb | en_US |
dc.subject | Derivational Affix | en_US |
dc.subject | Intransitive Verb | en_US |
dc.title | İsimden Fiil Yapan -al-/-el-; -l- ve -ar-/-er-; -r- Eklerinin Kökeni | en_US |
dc.title.alternative | The Origins of the Suffixes that Make Verbs from Nouns | en_US |
dc.type | article | en_US |
dc.contributor.department | FSM Vakıf Üniversitesi, İlmî Araştırmalar : Dil, Edebiyat, Tarih İncelemeleri | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı | en_US |