Muhammed b. Abdillah b. Ali el-Hudayrî, Tefsîru’t-Tâbiîn

Abstract

Vahiy eseri olan Kur’an-ı Kerim, bir toplumun yaşantısını belirlemek ve istediği doğrultuda bir toplum tesis etmek üzere indirilmiştir. Bu yönüyle İslam’a giren Arap toplumu, peyderpey inen ayetler ışığında hayatına bir yön veriyor, değiştirilmesi istenen eski âdetlerini terk ediyordu. Tamamen pratik hayatı ilgilendiren bu durum, Hz. Peygamber’in (sav) yol göstericiliği ile mükemmelleşiyor ve mühürleniyordu. Bu canlılığa şahid olan sahâbe nesli gördüklerini veya duyduklarını daha ziyade zihinlerinde kaydediyor ve kendilerinden sonraki tabaka olan tâbiîn nesline aktarıyordu.