Deleuze ve Guattari’de Toplum ve Dil

Abstract

Deleuze ve Guattari toplumsal yapıyı socius olarak adlandırmaktadır. Onlar, ilkel, despotik ve kapitalist olmak üzere üç tip toplumsal biçimlenmenin olduğunu öne sürmektedirler. Tüm toplumsallık tipleri birer kodlama rejimidirler ve dahası hepsi de Saussure’ün göstergebilimiyle aynı bakış açısını yansıtmaktadırlar. Zira Deleuze ve Guattari için gösterge sistemi içinde gösteren ve gösterilen ilişkisi aynı zamanda bir kodlama biçimidir. Tüm kodlama rejimlerinde kişinin özgürlüğü kısıtlanmakta ve insanlar pasif bireylere dönüştürülmektedirler. Bu yüzden de onlara göre sabit bir yapı çerçevesinde açılan bir dil yerine sürekli değişim gösteren dil ilişkileri insan doğasına daha uygundur. Bu, sürekli değişim gösteren dil, minör dil olarak adlandırılmaktadır. Bununla birlikte Deleuze ve Guattari’nin minör dil önerileri de kendi açılarından bakıldığında sabit dil ilişkileri anlamına gelmektedir.

Deleuze and Guattari entitles society as socius. They seperate societies into three types as primitive, despotic and capitalist sociuses. They suggest that all types of sociuses are coding regimes These coding regimes have also same views with Saussure’s approach called semiology. According to Saussure language is a system of sign composed from two terms as signifier and signified. In this system relationship between signifier and signified are also a kind of coding in Deleuze and Guattari’s view. Furthermore individuals are converted to passive beings by restricting their independences in all coding regimes. This is the reason that ongoing changes in languages are more convinient to human relations since human nature based on change. According to Deleuze and Guattari this kind of continuously changing languages are called as minor languages. However their proposals are also stable at least in the meaning of language relations.