Muammadan Topkapı Sarayı’ndaki Mumyaya, Osmanlı’da Bir Acîb’üş-Şekil: Timsah

Abstract

Timsahın yaşadığı iklimlerde insan yaşamını tehdit eden yırtıcı bir sürüngen olması, Antik Mısır’dan itibaren inanç sistemlerinde bir güç sembolü olmasına vesile olmuştur. Osmanlılar, Mısır’ın fethinden sonra tanıştıkları bu egzotik hayvana karşı ilgi duymaya başlamış ve merkezi otoritenin iklimine yabancı bu hayvanı gerek kendi varoluşuyla, gerekse de çağrıştırdığı imgelerle ilişkilendirebildikleri boyutlarda benimsemişlerdir. Başlangıçta bir merak şahikası iken, sonrasında İstanbul’a getirilip temaşa edilen bu hayvan, zihinlerde çağrıştırdığı imgelerle dertlilere deva, gemilere ilham, çikolatalara marka ve en sonunda gizemli bir mumya kurgusunun baş kahramanı olarak, pek çok gerçek ve tevatüre alet olmuştur. Bu araştırmada timsahın çağrıştırdığı merak dolu gizemlerin Osmanlı’nın kültür hayatına etkisi bağlamında günümüze kadar süren izleri sürülmek istenmiştir.

Threatening the life of mankind as a predator reptile in its habitual regions caused crocodiles to be a symbol of power in belief systems since Ancient Egypt. Ottomans were very interested in this exotic animal, which they met after the conquest of Egypt, and although it was foreign to the climate of central authority, they adopted it both with its own existence and the images it reminded within the aspects they could associate with. As it was the peak of wonder itself at the begining, crocodiles were later brought to Istanbul to be exhibited, and with the images they inspired, they became motifs in many facts and fictions such as remedies for sufferings, inspiration for ships, marks for chocolates and finally, the leading actor of a mystery mummy fiction. This study aims to following the traces of the wondrous mysteries evoked by crocodiles within the context of their effects to Ottoman cultural life, still present today.