Karar Verme Tarzlarının Öz Yeterlilik ve Kaygı Düzeyleri Açısından İncelenmesiKarar Verme Tarzlarının Öz Yeterlilik ve Kaygı Düzeyleri Açısından İncelenmesi
Künye
ACAR, Hanım, Karar Verme Tarzlarının Öz Yeterlilik ve Kaygı Düzeyleri Açısından İncelenmesi, Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2021.Özet
Bu çalışmanın amacı karar vermenin anksiyete ve öz yeterlilik açısından
incelenmesidir. Çalışmaya İstanbul ve Sakarya’da yaşayan 236’sı kadın, 179’u
erkek olmak üzere 415 kişi katılmıştır. Katılımcılardan Kişisel Bilgi Formu,
Melbourne Karar Verme Ölçeği (MKVÖ I-II), Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri,
ve Genel Öz Yeterlilik Ölçeği’nin yer aldığı anket formları aracılığıyla veri
toplanmıştır. Karar verme tarzlarının genel öz yeterlilik, durumluk ve sürekli kaygı
düzeylerine göre farklılaşıp farklılaşmadığı Bağımsız Örnek t-Testleri ile
incelenmiştir. Tüm örneklemde durumluk ve sürekli kaygı puanı yüksek olan
bireylerin, Karar Vermede Öz Saygı ve Dikkatli karar verme alt boyut puanları daha
yüksek bulunmuştur. Durumluk ve Sürekli Kaygı puanı düşük olan bireylerin ise
Kaçıngan, Erteleyici ve Panik alt boyutlarında daha yüksek puan aldıkları
belirlenmiştir. Genel Öz Yeterlilik açısından karar verme alt boyutları arasında
anlamlı farklılıklar belirlenmiştir. Genel Öz Yeterlilik puanı yüksek olan bireylerin
Kaçıngan, Erteleyici ve Panik alt boyutlarında daha yüksek puan aldıkları
saptanmıştır. Genel Öz Yeterlilik puanı düşük olan bireylerin verdikleri karara daha
fazla güvendikleri ve karar verirken daha dikkatli oldukları belirlenmiştir. Karar
verme stillerinde bazı sosyo-demografik değişkenlere göre farklı sonuçlar elde
edilmiştir. Analizden elde edilen sonuçlar literatürde bulunan diğer bulgularla
beraber tartışılmıştır. The aim of this study is to investigate decision-making behavior in relation
with anxiety and self-efficacy. 415 people, consisting of 236 women and 179 men,
living in Istanbul and Sakarya, participated in this study. Data was collected from the
participants through a battery of questionnaires consisting of Personal Information
Form, Melbourne Decision Making Scale (MDMS I-II), State-Trait Anxiety
Inventory, and General Self-Efficacy Scale. The relationships between decisionmaking
behavior, general self-efficacy, situational and trait anxiety we investigated
using the Independent sample t-Test. As a result of the analysis, it was found that
decision-making styles varied related with changes in General Self-Efficacy, State
and Trait Anxiety. Individuals with higher state and trait anxiety scores had higher
self-esteem in decision making and careful decision-making sub-dimensions.
Individuals with low state and trait anxiety scores were found to have higher scores
in Avoidant, Procrastination and Panic sub-dimensions. Significant differences were
identified between the sub-dimensions of decision making and General Self-
Efficacy. It was determined that individuals with high General Self-Efficacy scores
got higher scores in avoidant, procrastination and panic sub-dimensions. Individuals
with a low overall self-efficacy score tend to be more confident in their decisions and
be more careful when making decisions. It was also found that decision making
styles were related with certain sociodemographic variables. The results of the
analysis have been discussed in the light of current literature