Üçüncü Kişi Rehniyle Temin Edilmiş Bir Alacağın Adi Konkordato Nisabının Hesaplanmasındaki Hukuki Durumu (Son Gelişmeler)

Abstract

Adi konkordatoda üçüncü kişi rehniyle temin edilmiş alacakların adi alacak olarak kabul edilip bu alacakların alacaklılarına konkordato toplantısında oy kullandırılması gerekip gerekmediği sorusu son zamanlarda gündemi meşgul etmeye başlamıştır. Öğretide hakim görüş, müstakar Yargıtay içtihadından hareketle bu alacakların adi alacak olarak konkordato nisabına dahil edilmeleri gerektiği düşüncesindedir. Fakat bu görüş şimdiye kadar pek tartışılmamıştır. Oysa 2003 yılına kadar savunulabilecek olan bu çözümün 2003 yılından itibaren ciddi şekilde sorgulanması gerekmektedir. Nitekim, 2003 yılında 4949 sayılı Kanunla İİK m.289'un konuya ilişkin l .fıkrası radikal bir şekilde değiştirilerek maddede 2. fıkra olarak yer almış ve mühlet sırasında taşınır veya taşınmaz rehniyle temin edilmiş alacaklar nedeniyle rehnin paraya çevrilmesi yoluyla takiplerde muhafaza tedbirleri alınmasını ve rehinli malı satışının gerçekleştirilmesini yasaklamıştır. Buna, asıl borçlu ile rehin maliki üçüncü kişinin zorunlu (mecburi) takip arkadaşı olduğu yönündeki müstakar Yargıtay içtihadını da eklersek, rehinli malın maliki olan üçüncü kişinin malının konkordato sürecinde paraya çevrilmesinin mümkün olmadığı; dolayısıyla, konkordato prosedürü süresince rehinli malın maliki olan üçüncü kişi lehine ( asıl borçluya, yani konkordato talep edene karşı) bir rücu hakkı doğması ihtimalinin veya riskinin bulunmadığı sonucuna varılır. İşte Legal Blok' da 09/09/2020 tarihinde çıkan kısa araştırma yazımda bu konu incelenmiş ve bu yazıdan sonra hem öğretide hem de uygulamada bazı gelişmeler vuku bulduğu için, araştırmanın biraz daha genişletilerek makale olarak yayınlanmasının yerinde olacağı düşünülmüştür.

La question de savoir si dans le concordat ordinaire le creancier dont la creance est garantie par le gage d'un tiers doit etre pris en consideration comme un creancier ordinaire lors du vote dans l 'assemblee des creanciers, cette question done est une question qui occupe l 'ordre du jour ces derniers temps. La doctrine dominante, en partant de la jurisprudence bien etablie de la Cour de cassation, est d'avis que ces creances doivent etre prises en compte, en tant que creances ordinaires, dans le calcul de la majorite. Mais cette prise de position n 'a pas ete debattue jusqu 'a maintenant. Or cette opinion qui pouvait etre defendue jusqu 'en 2003, do it etre serieusement remise en question a partir de cette date. En effet, en 2003 le premier alinea de l 'article 289 de la Loi sur l 'execution forcee et la faillite a ete modifie radicalement et, avec cette modification, s 'agissant des creances garanties par gage, la realisation du gage mobilier ou immobilier a ete defendue lors du sursis concordataire. Si l 'on ajoute a eel a la jurisprudence bien etablie de la Cour de cassation qui estime qu 'entre le creancier gagiste et le tiers proprietaire du gage il y a consorite necessaire lors d'une poursuite en realisation de gage, on en deduira que le gage appartenant au tiers proprietaire ne pourra jamais etre realise lors de la procedure concordataire, et que, par consequent, lors de celle-ci il n 'est pas probable qu 'un droit de recours contre le debiteur (a savoir contre le debiteur requerant) naisse en faveur du tiers proprietaire du gage. A cet egard, dans mon article paru le 9 Septembre dans le Legal Blog, j 'ai examine cette question brievement, et compte tenu des developpements doctrinaires et jurisprudentiels survenus depuis lors, j 'ai estime utile d 'elargir mes recherches sur le sujet et de publier mes observations dans une revue.