Alman Oryantalist Gregor Schoeler’in Hadis Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Abstract

Klasik Oryantalistlerden Goldziher ve Schacht’ın hadis araştırmalarında ihdas ettikleri fikir ve teoriler, büyük oranda halefleri için kaynaklık teşkil etmiş ve aynı zamanda onlarca müsellem addedilmiştir. Ancak yakın dönemde hadis ve sünnet konularında Batı’da gerçekleştirilen modern araştırmalar ve yapılan yeni çalışmalarda, hadislerin tarihlendirilmesi hususunda II. yüzyılın ilk yarısından daha geriye doğru gidilemeyeceği türünden klişeleşmiş görüşlere ve hadislerin sonradan uydurularak tedâvüle sokulduğu iddialarına karşılık, hadislerin gerçek bir öze sahip olabileceği ve bunların I. yüzyıla tarihlendirilebileceği müşterek râvi merkezli isnad artı metin analizi, “İsnad Cum Matn” yöntemiyle ispat edilmiş, böylelikle Oryantalizm öncülerinin kurdukları “sihirli eşik”, XX. yüzyılın sonunda Harald Motzki ve Gregor Schoeler tarafından aşılmıtır. Böylece mutlak kabul edilen görüşlerin yeniden değerlendirilmesinin önü de açılmış oldu. Özellikle Schoeler’in İslâm’ın erken döneminde yazılı ve şifâhî rivâyet meselesiyle ilgili yaptığı tespitler ve ilk dönemden itibaren rivâyet sürecinin ne şekilde geliştiği hususundaki açıklamaları, dikkatleri üzerine çekerken, “İsnad cum Matn” analiziyle de Urve b. Zübeyr rivâyetleri üzerinden incelediği bazı siyer rivâyetlerini Hz. Peygamber’in (s.a.v.) vefatından 30-40 yıl sonraya tarihlendirilebileceğini ispat etmiştir.

The ideas and theories that the classical Orientalists Goldziher and Schacht developed in hadith studies became largely a source for their successors, and at the same time, they were unquestionably accepted by them. However, in modern studies and new studies conducted in the West on the issues of hadith and sunnah in the recent period, it is stated that the hadiths may have a real essence, despite the stereotypical views on dating the hadiths that cannot be traced back to the first half of the 2nd century, and the claims that hadiths were invented and cured afterwards. It was proved by the method of "Isnad Cum Matn" that the hadiths can have a real essence and they can be dated to the 1st century. Thus, the "magic threshold" established by the pioneers of Orientalism was surpassed by Harald Motzki and Gregor Schoeler at the end of the 20th century. And in this way was paved the way for the reevaluation of the views that were accepted as absolute. In particular, Schoeler drew attention to his findings on the issue of written and oral tradition in the early period of Islam and his explanations on how the process of tradition developed from the first period, and some of the siyer tradition he examined through the Urve Zubayr traditions with the analysis of "Isnad Cum Matn". Schoeler was proved with the "İsnad cum Matn Analysis" that some sirah traditions can be dated 30-40 years after the death of the Prophet (s.a.v.).