Ahîliğin Nitelikleri ve Fütüvvet Anlayışıyla İlgisi

Abstract

Ahîlik, Anadolu Selçukluları devrinde doğup gelişmiş, özellikle Osmanlı Devleti'nin kuruluş ve gelişme devrinde çok etkin olmuş bir tarîkattır. Daha çok esnaflar arasında yayılan bu tarîkatın müntesipleri arasında çiftçi, asker, ulema ve ümera da olmuştur. Ahîler çalışma hayatında meslekî ve ahlâkî kurallara sıkı sıkıya bağlı kalmışlardır. Bununla birlikte günlük ibadetlerini ifa etmişler, akşamları tekkelerinde toplanıp zikir ve sohbet meclisleri icra etmişlerdir. Ayrıca bunlar toplum içerisinde paylaşma, cömertlik ve misafirperverlik yönleriyle dikkat çekmişlerdir. Ahîlerin bu nitelikleri tasavvufta var olan fütüvvet anlayışıyla benzerlik göstermektedir. Bu makalede Ahîliğin nitelikleri ele alındıktan sonra bu kurumun fütüvvet anlayışıyla ilgisi ortaya konulacaktır.

The Ahî sect was born and developed in the Anatolian Seljuk period. This sect was highly influential in the establishment and development of the Ottoman Empire. The members of the sect are mostly tradesmen. On the other hand, there are farmers, soldiers, ulema and umera among its members too. Ahîs have strictly adhered to professional and moral rules in working life. However, they performed their daily prayers and gathered in their dervich lodge in the evenings to do dhikr and chat. In addition, members of this sect attracted attention in terms of sharing, generosity and hospitality in the community. Their qualities are similar to the concepts of futuwwa. In this article, then the characteristics of the Ahî order will be introduced and the relation of Ahî order with futuwwa understanding will be revealed.