Chladni Desenleri ile Deneysel Bir Üç Boyutlu Form Bulma Süreci

Abstract

Bu çalışma, hareket etkisinde tasarım bağlamında sesin görselleştirilmesi yoluyla biçim bulma süreçleri için bir yöntem oluşturmaya odaklanmaktadır. Farklı ses frekanslarının görsel olarak algılanmasını sağlayan Chladni desenleri çalışmanın merkezinde yer almaktadır. Chladni desenlerini dijital olarak üretmek ve bunları 3 boyutlu modellere dönüştürmek için bir dizi yöntem ve araç kullanılarak üretken bir tasarım süreci geliştirilmiştir. İki boyutlu desenleri matematiksel olarak ifade eden Chladni formülüne göre desenlerin Java kodu ile dijital ortama aktarılması, dijital ortamda yeniden üretilen iki boyutlu sayısal desenlerin üst üste bindirilmesi ve Marching Cube algoritması ile iki boyutlu desenlerin üç boyutlu geometrilere dönüştürülmesi çalışmanın yöntemini oluşturmaktadır. Çalışma sonunda geliştirilen form bulma yönteminin mimari potansiyelini tartışmak amacıyla, farklı kentsel alanların frekans değerleri kullanılarak pavyon tasarımlarına yönelik tasarım alternatifleri sunulmuştur. Sonuç olarak, geliştirilen üretken yaklaşım aracılığıyla, mimarlık, resim ve heykel gibi plastik sanat diplilerindeki tasarımcılara birçok potansiyel tasarım alternatifi sunulmaktadır.

This study focuses on creating a method for form-finding processes through the visualization of sound in the context of motion-influenced design. Chladni patterns, which enable the visual perception of different sound frequencies, are at the center of the study. Using a variety of methods and tools, a generative design process is made that can digitally make Chladni patterns and turn them into 3D models. Transferring the two-dimensional patterns to the digital environment with Java code according to the mathematical formula, superimposing the two-dimensional digital patterns, and transforming them into three-dimensional geometries with the marching cube algorithm are the basic steps carried out in the study. Using the frequency values of various urban areas, the form-finding approach created at the conclusion of this study was applied to pavilion designs in order to discuss its architectural potential. As a result, this generative approach offers many potential design alternatives to designers in plastic arts fields such as architecture, painting, and sculpture.