Mısır’ın ABD Hegemonyasına Dahil Olma Süreci (1970-1981)

Abstract

Bu çalışma Cemal Abdülnasır döneminde Batı karşıtı, SSCB müttefiki ve bağımsız bir ülke olan Mısır’ın Enver Sedat döneminde köklü bir dış politika değişimi yaşayarak, ABD hegemonyasına dahil olmasını açıklamaktadır. Çalışmanın temel argümanı; Mısır’ın doğrudan ABD askeri müdahalesine ya da baskısına maruz kalmadan, rızası ile ABD hegemonyasına dahil olmasıdır. Bu nedenle çalışma, Mısır’ın ABD hegemonyasına dahil olmasını Neogramşiyan hegemonya kuramı açısından değerlendirmektedir. Çalışma Mısır’ın ABD hegemonyasına dahil olmasını, Mısır’ın dış politika eksenini ABD dış politikasına uyumlu hale getirmesi ile açıklamaktadır. Buna göre, Mısır, İsrail ile barış anlaşması imzalayarak, ABD ile Mısır arasında müttefiklik kurulmasının önündeki en önemli engeli ortadan kaldırmıştır. ABD ise Mısır’ın yakınlaşma politikasına, Mısır iktidar zümresini ekonomik ve siyasi açıdan destekleyerek karşılık vermiştir. Bu sürecin meydana gelmesinde siyasi liderliğin ve ideolojinin önemi çalışmada ortaya koyulmaktadır. Çalışma, nitel araştırma metodolojisine dayanmaktadır. Ayrıca süreç analizi metodu kullanılarak, olaylar arasındaki bağlantılar açıklanmıştır.

This study explains how Egypt, which was an anti-Western, Soviet ally and an independent country during the Gamal Abdel Nasser era, underwent a significant foreign policy shift during the Anwar Sadat period aligning itself with the US hegemony. The main argument of the study is that Egypt joined the US hegemony willingly without being subjected to direct pressure or intervention from the military power of the US or coercive apparatus. Therefore, the study evaluates Egypt’s inclusion in the US hegemony through in terms of the Neo-Gramscian hegemony theory. The study explains Egypt’s integration into the US hegemony by its alignment of foreign policy with the US foreign policy. Accordingly, Egypt removed the biggest obstacle to an alliance with the US by signing a peace treaty with Israel. The US responded to Egypt’s rapprochement by supporting the Egyptian ruling elite economically and politically. The study highlights the importance of political leadership and ideology in this process. It is based on qualitative research methodology and the connections between events are explained using the process analysis method.