Evlilikte Suçu Affetmenin Aşk Stilleri, Evlilik Doyumu ve Diğer Değişkenler Tarafından Yordanması

Abstract

Affetme, bireyin yaşadığı olumsuz bir deneyim sonrasında suçlu bireye olan kızgınlığının ve düşmanlığının azalmasıdır. Evlilikte suçu affetme, partnerlerden birinin diğerine karşı suç teşkil eden bir davranış sergilediğinde mağdur partnerin kızgınlık, öfke ve kırgınlık duygularından vazgeçmesi, olumsuz duyguların yerine olumlu duygular koymasını sağlamak anlamına gelmektedir. Evlilik içerisinde aşk eşliğinde olumlu duyguların fazla olması da doyumun olması üzerinde etkilidir. Dolayısıyla evlilik için önemli olan değişkenler ışığında bu tezde evlilikte suçu affetmenin aşk stilleri, evlilik doyumu ve diğer değişkenler tarafından yordanması incelenmektedir. Araştırma nicel araştırma olup nedensel desen kullanılarak yapılmıştır. Çalışmanın araştırma grubunu 811 evli birey oluşturmaktadır. Katılımcıların %83,6’sı (n= 678) kadın ve %16,4’ü (n= 133) erkektir. Veriler kolayda örnekleme yoluyla dijital ortamda toplanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak demografik bilgi formu, Evlilikte Suçu Affetme Ölçeği, Üçgen Aşk Ölçeği ve Evlilik Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın analiz sonuçları incelendiğinde evlilikte suçu affetme cinsiyet, yaş grubu, evlilik yaşı, evlilik şekli, gelir düzeyi, çocuk sayısı, evlilik süresine göre anlamlı düzeyde farklılaşmıştır; eş ile yaş farkına göre anlamlı düzeyde farklılaşmamıştır. Yapılan regresyon analiz sonuçları incelendiğinde ise evli bireylerin suçu affetmelerini aşk stillerinin yakınlık ve bağlılık alt boyutu, evlilik doyumunun aile doyumu alt boyutu, evlilik şekli, gelir düzeyi tarafından yordandığı sonucuna varılmıştır. Araştırmada kullanılan değişkenler evlilikte suçu affetmenin %35’ini anlamlı derecede açıkladığı görülmüştür.

Forgiveness is the reduction of an individual's anger and hostility towards the offender after a negative experience. Forgiveness in marriage means that when one of the partners exhibits a criminal behavior against the other, the victimized partner gives up the feelings of resentment, anger and resentment and replaces negative emotions with positive emotions. Having more positive emotions accompanied by love in marriage is also effective on satisfaction. Therefore, in the light of the variables that are important for marriage, this thesis examines the prediction of forgiving blame in marriage by love styles, marital satisfaction and other variables. The study is a quantitative research and was conducted using a causal design. The sample group of the study consists of 811 married individuals. 83.6% (n= 678) of the participants were female and 16.4% (n= 133) were male. Data were collected digitally through convenience sampling. Demographic information form, Marital Offense Forgiveness Scale, Triangular Love Scale and Marital Satisfaction Scale were used as data collection tools. When the results of the analysis of the study were examined, forgiveness of offense in marriage differed significantly according to gender, age group, age at marriage, marriage type, income level, number of children, and duration of marriage; it did not differ significantly according to the age difference with the spouse. When the results of the regression analysis were analyzed, it was concluded that forgiveness of offense by married individuals was predicted by intimacy and commitment sub-dimension of love styles, family satisfaction sub-dimension of marital satisfaction, marital style, and income level. It was seen that the variables used in the study significantly explained 35% of forgiveness of offense in marriage.