Madde Kullanım Bozukluğunun Hükümlülerin Benlik Saygısı ve Yalnızlık Düzeylerine Etkisinin İncelenmesi: Samsun Vezirköprü M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği

Abstract

Bu çalışmada, hükümlülerdeki madde kullanım bozukluğunun benlik saygısı ve yalnızlık üzerindeki etkisi ile birlikte hükümlülerin benlik saygısı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişki ve buna etki edeceği düşünülen demografik değişkenler incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini Samsun Vezirköprü M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda bulunan ve 20-67 yaş aralığındaki 161 hükümlü oluşturmaktadır. Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, Beşinci Sürüm (DSM-5) kriterlerine göre katılımcıların 71’inde madde kullanım bozukluğu var iken, 90’ında madde kullanım bozukluğu yoktur.Çalışmada sosyodemografik veri formu, UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği’nin bulunduğu anket formu uygulanmıştır. Yapılan korelasyon analizi sonucunda benlik saygısı ile hüküm süresi arasında, yalnızlık ile ceza infaz kurumunda geçen süre arasında ve benlik saygısı ile yalnızlık arasında anlamlı korelasyon katsayısı bulunmuştur. Madde kullanım bozukluğu olan bireylerde olmayanlara oranla benlik saygısının düşük ve yalnızlık düzeyinin yüksek olduğu bulunmuştur. Ceza infaz kurumu öncesinde tek yaşayan hükümlülerin yalnızlık düzeyleri ceza infaz kurumu öncesinde tek yaşamayan hükümlülere göre daha yüksektir. Aile ve arkadaşları ile iletişim sıklığı daha fazla olan hükümlülerin iletişim sıklığı daha az olan hükümlülere göre yalnızlık düzeyleri daha düşük ve benlik saygısı düzeyleri daha yüksektir.

In this study, the effect of substance abuse disorder on self-esteem and loneliness in prisoners, the relationship between the self-esteem and loneliness levels of the prisoners and the demographic variables that are thought to affect on self-esteem and loneliness were examined. Study sample included 161 prisoners in Samsun Vezirköprü M Type Closed Prison, in the age range of 20-67. 71 of whom had substance use disorder and 90 of whom had no substance use disorder according to the Diagnostic and Statitical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) criteria. The socio-demographic form, the UCLA Loneliness Scale and the Rosenberg Self-Esteem Scale were applied in study. The significant correlation coefficient was found between self-esteem and sentence duration, between loneliness and the time spent in criminal execution institution, and between self-esteem and loneliness as a result of the correlation analysis. Self-esteem levels were found lower and loneliness levels were found higher in participants with SUD compare with participant who haven’t use subtance. Levels of loneliness were higher in prisoners who lived alone prior to imprisonment compared to those who did not live alone. Loneliness levels of the prisoners who had higher communication frequency with their family and friends were lower and self-esteem levels were higher compared to those who had lower communication frequency with family and friends.