Mülkiye Mecmuası'nda (1909-1911) tarihi, idari ve sosyal tartışmalar

Abstract

Bu tezde II. Meşrutiyet sonrası 1909 ile 1911 yılları arasında çıkmış olan Mülkiye Mecmuası incelenerek basına yansıyan dönemin idari ve sosyal tartışmaları irdelenmiştir. Tezde öncelikle Tanzimat’tan Meşrutiyet’e giden süreçte Osmanlı Devleti’nde basın hayatının geçirdiği evreler üzerinde durularak, Cemiyetler Kanunu ile kurulan mesleki cemiyetlerden bahsedilmiştir. Bir meslek cemiyetinin yayın organı olan Mülkiye Mecmuası incelenirken mecmuanın çıkmasına vesile olan Mektebi Mülkiye Mezunları İttihat ve Teavün Cemiyeti tanıtılmıştır. Ayrıca Mülkiye Mecmuası’nda yazan yazarlar alfabetik olarak düzenlenmiş, makaleleri ise yazar ismi altında kronolojik olarak verilmiştir. Yazarların prospografik künyeleri çıkartılarak, yakından tanınması amaçlanmıştır. Mülkiye Mecmuasında yazarlarından Efdalüddin, Ali Seydi ve Ali Reşad beylerin Tarih, Eğitim ve Kültür başlıkları üzerinden makaleleri değerlendirilerek dönemin ana tartışmaları ortaya konmuştur. Ayrıca, derginin yazarlarından Abdülgani Seni ve Bedî’ Nuri Beylerin makaleleri ışığında cemiyetin ve derginin idari yaklaşımları değerlendirilmiştir.

In this study, it discussed Mülkiye periodical which has been published between 1909/1911 after the II. Meşrutiyet in the Ottoman State. As the thesis is consisted in three chapters, in the introduction part has been focusing on the stages of the press life in the Ottoman State from Tanzimat to Meşuriyet through explaining vocational (Mesleki) associations which establish after associations law entered into force. In the first chapter, while examining Mülkiye periodical, various information was given about the graduates of Mektebi Mülkiye and İttihat ve Teavün associations cause they have paved the way for Mülkiye periodical. Then the names of authors those who wrote for Mülkiye Periodical were given alphabetically and their edited articles have given chronologically under the author's name. In the second chapter, discussed the articles of Efdalüddin, Ali Seydi, and Ali Reşad which written under Title of History, Education and Culture. In the third chapter, the administrative approaches of Abdülgani Seni and Bedi 'Nuri were tried to be evaluated in the light of their articles.