Ayrılma Bireyleşme Döneminin Çift Oyunsallığına Etkisi

Abstract

Günümüzde romantik ilişkilerde karşılaşılan problemler gittikçe artan bir hal almıştır. Gerek alanyazında gerekse terapi odasında yaşanan bu sıkıntıların birçoğunun bireylerin çocukluk dönemlerine dayandığı gözlemlenmiştir. Ayrılma Bireyleşme kuramı özellikle yaşamın ilk yıllarına vurgu yaparak hem çocuklukta yaşananları yaşamboyu etkisini açıklar hem de ilk yıllarda yaşananların ilişkisel boyuttaki etksini vurgular. Özellikle yaşanan kişilik bozuklukları gibi bireyin hayatını birçok alanda etkileyen olgularla ayrılma bireyleşme döneminin ilişkisi yapılan çalışmalarda çokça vurgulanmıştır. İlişkisel boyutta bu dönemde ebeveyn ve çocuk arasında yaşanan ilişkinin hem kişinin kendilik algısına hem de ilerideki ilişkilerine etkisi yadsınamazdır. Oyun ve oyunsallık kavramları her ne kadar çocukluğa dair varsayılmış olsa da, aslında yaşamın her döneminde farklı şekillerde bireyin özellikle ilişkisel alanda varoluşunu ortaya koyan bir deneyimler bütününden bahsetmek mümkündür. Oyunsallık çocuklukta bedenle olan oyundan ebeveyn ile oynanan oyunlara, sosyal alanda yaşıtlarla oyanan oyunlardan ilişkiler içinde kendiliği ortaya koyarken yaratılan personalara kadar birçok davranış kalıplarını kapsamaktadır. Oyunsallık ayrılma bireyleşme döneminin yaşam boyu ve ilişkisel etkisini anlamak için önemli bir kavram olarak ele alınabilir. Lakin ülkemizde romantik ilişkileri anlamak için oyun ve oyunsallık alanında yapılan çalışmalar az sayıda kalmıştır. Bu nedenle çalışmadaki amaç bireylerin ayrılma bireyleşme dönemi yaşantılarının romantik ilişkilerdeki çift oyunsallığına etkisi araştırılması olarak belirlenmiştir. Çalışmada ayrılma bireyleşme döneminin bireyin oyunlarına ve oyunsallığına olan etkisi araştırılmış ve bu etkinin aynı zamanda kişilerarası etkisine odaklanılmıştır. Araştırma bir literatür taraması olarak yapılmıştır ve daha sonra toplanan bilgiler derlenmiştir. Böylece ileriki araştırmalar için romantik ilişkilerde yaşanan sorunların bireysel kökenlerinin araştırılması gerektiği ve oyunsallık kavramı hem çift hem de birey için ele alınmasının problemlere dair yeni farkındalıklar kazandırabileceği önerilmiştir.

Today, the problems encountered in romantic relationships have become more and more common. It has been observed that many of these problems experienced both in the literature and in the therapy room are based on the childhood periods of individuals. The Separation Individuation theory, by emphasizing especially the first years of life, both explains the lifelong effect of what is experienced in childhood and emphasizes the interpersonal effect of what is experienced in the first years. The relationship between separation and individuation period with the phenomena that affect the individual's life in many areas, especially personality disorders, has been emphasized in many studies. In the interpersonal dimension, the effect of the relationship between the parent and the child is undeniable for both on the person's self-perception and on their future relationships. Although the concepts of play and playfulness are assumed to be related to childhood, in fact, it is possible to describe as a set of experiences that reveal the existence of the individual in different ways, especially interpersonal aspect, in every period of life. Playfulness encompasses many behavioral patterns, from childhood games with the body to games with parents, from games played with peers in the social sphere to personas created while expressing themselves in relationships. Playfulness can be considered as an important concept to understand the lifelong and relational impact of the separation-individuation period. However, studies in the field of play and playfulness in order to understand romantic relationships in our country are few. For this reason, the aim of the study is to investigate the effects of separation-individuation period experiences on the couple playfulness in romantic relationships. In the study, the effect of the separation-individuation period on the games and playfulness of the individual was investigated, and the interpersonal effect of this effect was also focused on. The research was conducted as a literature review and then the collected information was compiled. Thus, it has been suggested that the individual origins of the problems experienced in romantic relationships should be investigated for further research and that the concept of playfulness should be addressed for both the couple and the individual, and it was suggested that new awareness of the problems could be gained.