Kriz Zamanında İdare Hukuku: Covıd-19’a Ulusal Müdahalelerin Karşılaştırılması

Abstract

2020’nin başından itibaren, dünyanın dört bir yanındaki ülkeler, COVID-19 virüsünün hızla yayılan tehditleriyle sırasıyla ve ardından birlikte karşı karşıya kaldı. Bu küresel pandeminin ortak deneyimi, bilim adamlarına ve politika yapıcılara, ülkelerin yönetişim yapılarındaki ve idari müdahalelerdeki farklılıkların, pandeminin yarattığı çeşitli krizleri yönetme yeteneklerini nasıl etkilediğini görmeleri için karşılaştırmalı bir bakış sağlıyor. Bu makale, dünya çapında önde gelen idare hukuku uzmanları tarafından yazılan Administrative Law Review’daki özel bir dizi makaleyi tanıtmaktadır. Vaka çalışmaları Çin, Şili, Almanya, İtalya, Yeni Zelanda, Güney Afrika ve Amerika Birleşik Devletleri’nin yanı sıra Dünya Sağlık Örgütü’ne odaklanmaktadır. Pandemi ve sonuçları halihazırda sorun olmaya devam etse de, bu konu ülkelerin ortak bir şekilde karşılaştığı düzenlemeler alanıdaki zorlukları aydınlatmayı, yaklaşımları karşılaştırmayı ve yetki sınırları arasında aktarılabilecek dersleri çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu özel sayıdaki makalelerden en az dört temel ders çıkar. Birincisi, küresel bir salgının etkili bir ulusal ve yerel yönetişim gerektirdiği açıktır. İkincisi, düzenlemeler hızlı yayılan kamu sağlığı tehditleri karşısında uyarlanabilir ve esnek olmalıdır. Üçüncüsü, acil durum yürütme yetkileri sınırlı olmalı ve denetime ve sınırlandırmaya tabi olmalıdır. Son olarak, idare hukuku, ülkelerin kamu sağlığı acil durumlarına etkili müdahale oluşturma becerisini etkileyebilse de, sorumlu kamu liderliği şüphesiz her şeyden önemlidir. Bu dört ders, kanun koyucuların ve politika danışmanlarının viral salgınlara ve diğer kamu sağlığı tehditlerine müdahale etmek için daha çevik ve etkili düzenleyici yaklaşımlar hazırlama çabalarına rehberlik edebilir. Mevcut küresel pandemi sonunda gerilese bile, Administrative Law Review’un COVID-19 krizine verilen ulusal yanıtlara ilişkin özel sayısı, uluslararası kamu sağlığı kurumlarını ve dünya çapında düzenleyici işbirliğini güçlendirmeye yönelik bir fikir ve yenilenen ivme için bir temel sağlayabilir.

Beginning in early 2020, countries around the world successively and then together faced the same rapidly emerging threats from the COVID-19 virus. The shared experience of this global pandemic aff ords scholars and policymakers a comparative lens through which to view how diff erences in countries’ governance structures and administrative responses aff ected their ability to manage the various crisis posed by the pandemic. This article introduces a special series of essays in the Administrative Law Review written by leading administrative law experts across the globe. Case studies focus on China, Chile, Germany, Italy, New Zealand, South Africa, and the United States, as well as the World Health Organization. Although the pandemic and its consequences remain ongoing problems, this issue seeks to elucidate the regulatory challenges that countries have faced in common, and to compare approaches and distill lessons that might be transferrable across jurisdictions. From the essays in this special issue emerge at least four key lessons. First, it is clear that a global pandemic demands eff ective national and local governance. Second, regulations must be adaptable and responsive in the face of fast-moving public health threats. Third, emergency executive powers must be limited and subject to oversight and sunsetting. Finally, as much as administrative law can aff ect countries’ ability to craft eff ective responses to public health emergencies, responsible public leadership undoubtedly matters most of all. These four lessons can help guide eff orts by lawmakers and policy advisors to prepare more nimble and eff ective regulatory approaches to respond to viral outbreaks and other public health threats. Even when the current global pandemic eventually recedes, the Administrative Law Review’s special issue on national responses to the COVID-19 crisis can provide a basis for refl ection and renewed momentum toward strengthening international public health institutions and regulatory cooperation around the world.