İmar Planında Umumi Hizmete Ayrılan Taşınmazın Tahsisine “Özel” İfadesinin Eklenmesine Dair Bir Özel Hukuk İncelemesi
Citation
BAKIRCI, Münevver Kübra. "İmar Planında Umumi Hizmete Ayrılan Taşınmazın Tahsisine “Özel” İfadesinin Eklenmesine Dair Bir Özel Hukuk İncelemesi". Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 12.2 (2022): 1346-1382.Abstract
Bu çalışmada, imar planında umumi hizmete ayrılan özel hukuka tabi taşınmazın tahsisine “özel” ifadesinin eklenmesinin mülkiyet hakkı üzerindeki etkisi değerlendirilmektedir. Uygulamada, ilgili idareler tarafından taşınmazın umumi hizmete tahsisini öngören imar planında değişiklik yapılarak taşınmazın tahsisine “özel” ifadesi eklenmektedir. Bu çerçevede mesela eğitim alanına ayrılmış taşınmaz, özel eğitim alanına tahsis edilmekte ve taşınmazda özel kullanıma imkân tanınması sebebiyle sınırlandırmanın ölçülü olduğu iddia edilmektedir. Çalışmada öncelikle idareler tarafından geliştirilen bu uygulamanın içeriği ve hukuki dayanağı ele alınmakta ve konu hakkında Danıştay ve Anayasa Mahkemesi’nin kararlarına yer verilmektedir. Ardından imar planında umumi hizmete ayrılmış taşınmaz üzerinde özel tesis yapma imkânı veren İmar Kanunu’nun 13. maddesinin 2. fıkrasının içeriği incelenmektedir. Nihai olarak da imar planı değişikliği ile taşınmazda özel kullanıma imkân tanınması uygulaması, İmar Kanunu m. 13/2 çerçevesinde ele alınarak özel mülkiyete konu taşınmaz üzerindeki etkisi açısından değerlendirilmektedir. In this study, the effects on the right to property of adding the phrase “private” to the allocation of immovable that are subject to private law allocated to public service in the zoning plan have been evaluated. In practice, the phrase “private” to the allocation of immovable is added by the administrations by having been changed in the zoning plan allocating the immovable to public service. In this context, for example, the immovable having been allocated as a training ground, is allocated as a private training ground, and it is alleged that the limitation is a fair balance due to the possibility of private usage in the immovable. On the subject, firstly, the content and the legal basis of this practice developed by the administrations are handled, and relevant decisions of the Council of State and Constitutional Court are reviewed. Later the content of article 13/2 of Turkish Zoning Law rendered it possible done private facilities on immovable allocated to public services in the zoning plans analyzed. Eventually, the rendering possible of private usage on the immovable by a change in the zoning plan is evaluated effects on the immovable that is subject to private property by having been reviewed on article 13/2 of Turkish Zoning Law.
Source
Hacettepe Hukuk Fakültesi DergisiVolume
12Issue
2URI
https://dergipark.org.tr/tr/pub/hacettepehdf/issue/74994/1084624https://hdl.handle.net/11352/4897