Kültürel Mirası Korumada Katılımcılık

Abstract

Dünyada olduğu gibi ülkemizde de kurumsal sosyal sorumluluk çalışmaları kapsamında yürütülen, “sponsorluk uygulamaları”, “yap işlet devret”, “restore et işlet devret”, “kar ortaklığı” gibi kamu-yerel-sivil-özel işbirliğini destekleyen faaliyetlerin, kültürel mirasın sürdürülebilir anlayışla (evrensel koruma ilkeleri temelinde) korunmasına yönelik uygulamalarda anahtar görev görebileceği değerlendirilmektedir. Bu uygulamalar sayesinde korunması gerekli kültür varlıkları ve alanlarının, kamu kaynakları dışındaki kaynaklarla da ihya edilmesiyle bu evrensel değerlerin gelecek kuşaklara bırakılması sağlanabilir. Bu bağlamda, sivil mimarlık örnekleri, anıtsal yapılar ve kentsel sit alanlarında gerçekleştirilebilen bu uygulamaların daha sistemli hale getirilmesinin yanı sıra, ülkemizin arkeolojik alanlarında da kullanılabilir bir yöntem olarak geliştirilmesi bu çalışmanın temel hedefi ni oluşturmaktadır. Çalışmada ülkemizdeki mevcut yasal düzenlemeler tartışılırken, uluslararası ölçekte katılımcı süreçler ve kültür varlıklarının fonksiyonel kullanımlarıyla ilgili bazı tespitlere yer verilecek, bir taraftan da korumada katılımcı süreçlerin gerekliliği tartışılacaktır. Ülkemizdeki kültürel mirasın korunmasında bir “kültürel miras politikası” nın varlığının önemi ve gereğinin yanı sıra, nasıl ve hangi kriterleri gözeten bir politika olması gerektiği de ortaya konulacaktır