An Investigation into the Home Environments of 10-14 Age Group Children in the Cognitive Maps

Abstract

Nowadays, urbanization is increasing and children’s relationship with their living environment is becoming more and more important. This study aims to examine the urban imagery elements in children’s minds concerning the urban space in which they live and to show how children reflect spatial information about their home and home environment in their cognitive maps. A field study was conducted with children (n=387) in the Kadıkoy neighborhood of Istanbul during the fall semester of the 2021-2022 academic year. The study group was selected using stratified random sampling. Questionnaires and cognitive maps were created with children aged 10-14 years. IBM SPSS 25.0 statistical program was used to analyze the research data. The study used descriptive data analysis to determi ne frequencies and percentages. The results of the study are divided into two categories. The first consists of drawing an image map of the real environment and determining the image elements, and the second consists of spatially analyzing the content of the cognitive maps drawn by the children. Spatial content analysis of cognitive maps; i) explanation of home environment in children’s cognitive maps following Lynch’s methodology (path and landmarks); ii) Matthews’ categories for classifying children’s drawn cognitive maps. The research findings show that i) paths are drawn more frequently as landmarks in children’s cognitive maps, but landmarks are drawn in more detail and defined in writing. The second finding of the study is ii) that the reflection rate of children’s functional cognitive map drawings (elements of the built environment) from the immediate environment of their home is quite high. This study of children’s city images and cognitive mapping abilities is likely to give researchers in fields including city planning, architecture, educational sciences, cognitive psychology, and child psychology a new perspective.

Günümüzde kentleşmenin artmasıyla birlikte çocukların yaşadıkları çevreyle kur dukları ilişkinin anlaşılması daha önemli hale gelmektedir. Bu araştırmanın amacı, çocuk ların yaşadıkları kentsel mekanla kurdukları ilişkiyi zihinlerindeki kentsel imaj öğeleri üzerinden araştırmak, çocukların ev ve yakın çevresindeki mekansal bilgiyi bilişsel hari talarına nasıl yansıttıklarını ortaya koymaktır. Bu araştırmanın alan çalışması, 2021-2022 eğitim-öğretim yılı güz döneminde İstanbul ili Kadıkoy ilçesindeki (n=387) çocuklarla gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubu tabakalı örnekleme yoluyla seçilmiştir. 10-14 yaş gru bu çocuklarla anket ve bilişsel harita çizimi yapılmıştır. Araştırmanın verileri IBM SPSS 25.0 istatistik programında analiz edilmiştir. Araştırmada betimsel veri analizi yapılarak frekans ve yüzdeler ortaya koyulmuştur. Araştırma bulguları iki başlık altında yorumlan mıştır. Birincisi kentsel mekanın imaj haritası çizilmesi ve imaj öğelerinin tespit edilmesi, ikincisi ise çocukların çizdikleri bilişsel haritaların mekansal içerik analizinin yapılma sıdır. Bilişsel haritaların içerik analizi; i) çocukların bilişsel haritalarında ortaya çıkan ev çevresine ait imaj öğelerinin Lynch’in metodolojisine göre (yollar ve işaret öğeleri) değerlendirilmesi, ii) çocukların çizdikleri bilişsel haritaların Matthews’in kategorilerine göre sınıflandırılasıdır. Araştırmanın bulgularına göre, i) çocukların bilişsel haritalarında yol imgesinin çizimi, işaret öğesine göre daha fazla görülmesine rağmen, işaret öğeleri daha ayrıntılı çizilmiş ve yazılı olarak tanımlanmıştır. Araştırmanın ikinci bulgusu ise ii) çocukların evlerinin yakın çevresine ait işlevsel (yapılı çevre unsurlarını) bilişsel ha rita çizimlerine yansıtma oranının oldukça fazla olduğu görülmektedir. Çocukların kent imajları ve bilişsel haritalama yetenekleri üzerine yapılan bu araştırmanın şehir planlama, mimarlık, eğitim bilimleri, bilişsel psikoloji ve çocuk psikolojisi gibi alanlarda yapılacak araştırmalara farklı bir bakış açısı sağlaması beklenmektedir.