Spor, Stres, Kaygı ve Depresyon İlişkisi: Ön Çalışma

Abstract

Depresyon, en sık ve yaygın görülen ruhsal bozuklukların başında gelmektedir. Bu nedenle spor ve fiziksel aktivite yapmanın, profesyonel sporcu olmayan kişilerde stres, kaygı ve depresyon düzeyi açısından bir farklılık gösterip göstermediğinin incelenmesi ve bu çalışmanın, aynı amaçla yapılacak tarama türü başka bir çalışma için bilgi sağlayarak model oluşturması amaçlanmıştır.

Materyal ve Metot: Çalışmaya, 18-78 yaşları arasında, 369 kadın, 192 erkek olmak üzere toplam 561 kişi katılmıştır. Çalışmada, A Stres Ölçeği, CES- Depresyon Ölçeği, Beck Depresyon Envanteri, Zung Depresyon Ölçeği ve Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği ve anket formu kullanılmıştır. Uygulama, kolay örnekleme tekniğiyle ulaşılan, kişilerle altı aylık dönemde içerisinde İstanbul’da bireysel uygulamalarla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada profesyonel olarak sporcu olma ya da sportif ortamda çalışıyor olma

dışlama kriteri olarak alınmış ve bu özellikleri taşıyan kişiler çalışmaya dahil edilmemiştir. Bulgular: Sonuçlara göre düzenli spor yapan, ara sıra spor yapan ve hiç spor yapmayan gruplar arasında stres puanları, kaygı puanı ve depresyon puanları açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardır. Hiç spor yapmayan grubun, hem stres puanları, hem kaygı puanı, hem de depresyon puanları daha yüksek olarak gerçekleşmiştir. Sonuç: Profesyonel sporcu veya sportif ortam çalışanı olmayan kişilerde spor ve fiziksel aktivite yapmanın stres, kaygı ve depresyon düzeyi açısından olumlu farklılık yarattığı görülmektedir. Bu çalışmanın, yaş, cinsiyet, ekonomik durum gibi ilgili değişkenlerin kontrol edilmesi ya da denetlenmesi koşuluyla spor yapma ile stres, kaygı ve depresyon ilişkisini inceleme açısından daha büyük katılımcılı tarama türü bir çalışmanın planlanması için model oluşturduğu görülmektedir.

Depression ranks the first among the most frequently observed psychological disorders. For this reason, it was aimed in the present study to investigate whether doing sports and physical activity had any effects on individuals in terms of stress, anxiety, and depression levels. It was also aimed that this study would be a model for future review studies that would investigate the same purpose.

Material and Method: 360 women and 192 men between the ages of 18-78 were included in the present study. The “A Stress Scale”, CES-Depression Scale, Beck Depression Inventory, The Zung Self-Rating Depression Scale, The Hospital Anxiety and Depression Scale and a questionnaire formwereused in the study. Theapplications were made with individuals who were contacted with the convenient sampling method in Istanbul within a 6-Month period. Being a professional sportsman or working in a sportive environment was considered as the exclusion

criterion in the study, and individuals who had such characteristics were not included in the study.

Results: According to the results, there are statistically significant differences between the groups who do regular sports, who do sports occasionally, and who do not do any sports in terms of stress scores, anxiety scores and depression scores. The stress scores, anxiety scores and depression scores of the group who did not do any sports were determined to be higher than the other groups.

Conclusion: It was observed in the study that doing sports and physical activity had positive significant effects on individuals who were not professional sportsmen or who did not do any sports in terms of stress scores, anxiety scores and depression scores. We believe that the present study is a model for a future review study with more participants in terms of investigating the relation between doing sports and stress, anxiety and depression provided that the variables such as age, gender and economic status are controlled or audited.