Mustafa Kutlu’nun hikâyelerinde modern kentli insanın bunalımları

Abstract

Eserleriyle Türk edebiyatını nicelik ve nitelik yönünden besleyen Mustafa Kutlu 1970 sonrası Türk hikâyeciliğinde oldukça önemli bir yer edinmiştir. Bilhassa hikâyelerinde kullandığı dil, üslup ve tema açısından nitelikli eserler ortaya çıkarmıştır. Son derece mümbit bir yazar olan Kutlu, hikâyelerinde sembolik bir dil kullanarak çoklu anlam katmanları oluşturmuştur. Mustafa Kutlu, Türkiye toplumunun yaşadığı değişim ve dönüşüm sürecini kendine temel mesele edinmiştir. Bu bağlamda eserlerinde köy kent meselesini ve göç olgusunu irdelemiştir. Bununla birlikte değişim ve dönüşüme uğrayan bireylerin psikolojisine ve toplumun sosyolojik yapısına da dikkatleri çekmiştir. Mustafa Kutlu’nun bütün hikâyelerini kapsayan bu çalışmada toplumsal değişim ve dönüşüm sürecinde kentte yaşayan bireylerde görülen psikolojik sorunların sebep ve sonuçlarının hikâyelere ne şekilde yansıdığı incelenmiştir. Ayrıca insanları çeşitli bunalımlara götüren göç olgusuna da değinilmiştir. Bunun yanı sıra hikâyelerdeki kentli bireylerin görünümleri incelenerek Kutlu’nun kent algısındaki menfi durumlar tespit edilmiştir. Çalışmanın sonucunda Mustafa Kutlu’nun, modernleşme sürecindeki Türkiye toplumundaki yozlaşmaya dikkat çekerek, bu durumu modern bireylerde ortaya çıkan çeşitli psikolojik bunalımlar ışığında eleştirdiği görülmüştür.