Mükellefin Susma Hakkı: Anayasa Mahkemesi’nin 2019/80 E. 2022/31 K. Sayılı İçtihadına Yönelik Bir Değerlendirme

Abstract

Vergi Usul Kanunu’nun 359. maddesinin (a) fıkrasının (2) numaralı bendinde düzenlenen “defter ve belgeleri ibraz etmeme” fiilinin suç olarak düzenlenmesi ve buna bağlı olarak fiilin hürriyeti bağlayıcı ceza yaptırımına tabi tutulmasının anayasaya aykırılık teşkil ettiği iddiası, birden çok kez Anayasa Mahkemesi’nin değerlendirmesine sunulmuştur. Anayasa Mahkemesi son olarak 24.03.2022 tarih ve 2019/80 E. 2022/31 K. sayılı kararında, itiraz başvurusu üzerine defter ve belgeleri gizleme fiilinin Anayasa’nın 2. ve 38/5. maddelerine aykırı olmadığını hükme bağlamıştır. Çalışmanın amacı ifade olunan güncel kararın incelenmesidir.The allegation that the act of “not presenting documents” (Regulated in subparagraph (2) of paragraph (a) of Article 359 of the Tax Procedure Law) is criminalized and subject to penalty of imprisonment is unconstitutional, has been submitted to the Constitutional Court’s evaluation more than once. Finally, upon appeal, the Constitutional Court in its decision dated 24.03.2022 and numbered 2019/80 E. 2022/31 K.,ruled that the act of concealing documents is not contrary to Articles 2 and 38/5 of the Constitution. The aim of the study is to examine the current decision expressed.