Semerkand Astronomi ve Matematik Ekolünün Osmanlı'ya Etkisi: Uluğ Bey'in Sinüs 1°’yi Yaklaşık Belirleme Yöntemi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İstanbul Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Uluğ Bey’in, Zic-i Uluğ Bey olarak adlandırılan eserini 1437 tarihinde bitirdiği ifade edilse de bu eser üzerinde 1449 yılındaki ölümüne kadar çalışmaya devam ettiği bilinir.1 Eserin 2. Kitabının, 2. Kısmı sinüs ve ok (sinüs verse) tanımlarına ayrılmıştır. Sinüs ve kosinüsü şu şekilde tanımlar: “Bir yayın uçlarını bağlayan kirişin bir ucuyla diğer ucundan geçen çapa dik mesafeye sinüs denir. Bir yarım ve bir tam daire yayının sinüsü yoktur. Yarıçapın karesinden bir yayın sinüs karesi çıkarılır ve bu değerin karekökü alınırsa, çeyrek daireyi tümler açının sinüsü (ya da aynı yayın kosinüsü) elde edilir. Bir yayın ortasından kiriş ortasına inilen dike yarı yay oku (sinüs verse) denir”.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Osmanlı Bilimi Araştırmaları
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
15
Sayı
1
Künye
BİR, Atilla & Mustafa KAÇAR. "Semerkand Astronomi ve Matematik Ekolünün Osmanlı'ya Etkisi: Uluğ Bey'in Sinüs 1°’yi Yaklaşık Belirleme Yöntemi". Osmanlı Bilimi Araştırmaları, 15.1 (2013): 48-66.










