Bağlanma yaralanmalarının evlilik doyumunu yordamasında evlilikte suçu affetmenin aracı rolü

Abstract

Araştırmada evli bireylerin bağlanma yaralanmalarının evlilik doyumunu yordamasında evlilikte suçu affetmenin aracı rolünün incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın değişkenleri bağlanma yaralanmaları, evlilik doyumu ve evlilikte suçu affetmedir. Araştırmada bireylerin bağlanma yaralanmaları, evlilik doyumları ve evlilikte suçu affetme düzeyleri cinsiyet, eğitim düzeyi, ekonomik durum, evlenme biçimi, evlilik süresi ve çocuk sayısı değişkenleri açısından ele alınmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 316 (220 Kadın; 96 Erkek) evli birey oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin toplanması amacıyla Kişisel Bilgi Formu, "Evlilikte Bağlanma Yaralanmaları Ölçeği (EBYÖ)", "Evlilik Yaşam Ölçeği (EYÖ)" ve "Evlilikte Suçu Affetme Ölçeği (ESAÖ)" kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen veriler SPSS 25 paket programı aracılığı ile analiz edilmiştir. Çalışma grubundan elde edilen verilerin normal dağılım göstermesi ile birlikte verilerin analizinde t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), ilişkisel analizler için Pearson korelasyon analizi, yordayıcılık analizi için ise regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın aracılık analizi PROCESS Hayes Model 4 esas alınarak ile analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre bağlanma yaralanmalarının toplam puan ve travma alt boyunun cinsiyete, gelir durumuna göre, bağlanma boyutunun ise evlilik süresine, çocuk sayısına göre farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Evlilik doyumunun cinsiyete, evlilik süresine ve çocuk sayısına göre farklılaştığı, suçu affetmenin dargınlık-kaçınma alt boyutunun cinsiyete, gelir durumuna ve evlilik süresine göre farklılaştığı, bağışlama alt boyutunun ise cinsiyete ve gelir durumuna göre farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Aracılık analizleri göz önünde bulundurulduğunda bağlanma yaralanmaları bağlanma alt boyutunun evlilik doyumunu yordamasında dargınlık-kaçınma ve bağışlama değişkenlerinin anlamlı ve kısmi aracılık etkilerinin olduğu, travma alt boyutunun evlilik doyumunu yordamasında dargınlık-kaçınma ve bağışlama değişkenlerinin anlamlı ve kısmi aracılık etkilerinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular ışığında alanda çalışan ruh sağlığı uzmanları ve araştırmacıların, çiftlerin yaşadığı bağlanma yaralanmalarının olumsuz etkilerini önleyebilmek amacıyla affetmeyi geliştirme çalışmalarına önem vermeleri önerilmektedir.The research aims to examine the mediating role of forgiving offense in marriage in the prediction of marital satisfaction by attachment injuries of married individuals. The variables of the study are attachment injuries, marital satisfaction and marital offense forgiveness. In the study, attachment injuries, marital satisfaction and marital offense forgiveness levels of individuals were examined in terms of gender, education level, economic status, marriage type, marriage duration and number of children. The study group of the research consisted of 316 (220 women; 96 men) married individuals. Personal Information Form, "Marital Attachment Injury Scale (MIIS)", "Marital Life Scale (MLLS)" and "Marital Offense Forgiveness Scale (MARFS)" were used to collect data. The data obtained as a result of the research were analyzed using SPSS 25 package program. Since the data obtained from the study group showed normal distribution, t test, one-way analysis of variance (ANOVA), Pearson correlation analysis for relational analysis, and regression analysis for predictive analysis were used in the analysis of the data. The mediation analysis of the study was analyzed based on PROCESS Hayes Model 4. According to the results obtained from the study, it was concluded that the total score and trauma sub-dimension of attachment injuries differed according to gender and income status, and the attachment dimension differed according to the duration of marriage and the number of children. It was concluded that marital satisfaction differed according to gender, duration of marriage and number of children, resentment-avoidance sub-dimension of forgiveness differed according to gender, income status and duration of marriage, and forgiveness sub-dimension differed according to gender and income status. Considering the mediation analyses, it was concluded that resentment-avoidance and forgiveness variables had significant and partial mediation effects in predicting marital satisfaction of attachment injuries attachment sub-dimension, and resentment-avoidance and forgiveness variables had significant and partial mediation effects in predicting marital satisfaction of trauma sub-dimension. In the light of the findings obtained as a result of the research, it is recommended that mental health professionals and researchers working in the field should give importance to the studies on developing forgiveness in order to prevent the negative effects of attachment injuries experienced by couples.