Öğretmenlerin Uzaktan Eğitim Süreci Sonrasında Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi ve Uygulanması: Üsküdar Bülent Akarcalı Anadolu Lisesi Örneği

Abstract

Tüm dünyada yaşanan Covid 19’a bağlı pandemi süreciyle Milli Eğitim Bakanlığı uzaktan eğitim sistemine geçmiştir. Tüm dünyanın ilk kez tecrübe ettiği bu durumun eğitimin tüm süreçlerinde olumlu ya da olumsuz etkileri olacağı düşünülmektedir. Yeni normal olarak ifade edilen bu süreç pek çok alanda olduğu gibi Milli Eğitim Bakanlığı özelinde öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının da değişmesi kaçınılmazdır. Bu araştırma; uzaktan eğitim sürecinde ve sonrasında öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarını incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada öğretmenlerin pandemiden önceki süreçteki hizmet içi eğitim ihtiyaçlarıyla bu süreç sonrasındaki ihtiyaçları arasında fark olup olmadığını ve bu farkların neler olduğu değerlendirilmiştir. Araştırma nitel bir çalışma olup fenomenoloji (olgu bilim) desenine göre düzenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu amaçlı örnekleme ve maksimum çeşitlilik örneklemesine göre seçilmiş Üsküdar Bülent Akarcalı Anadolu Lisesi’nden yirmi (20) öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmada nitel veri analiz yöntemlerinden “içerik analizi” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin bu süreçte hizmet içi eğitim ihtiyaçlarında değişiklikler olmuştur. Bu süreçle birlikte öğretmenler; kişisel gelişim, eğitim teknolojileri ve sağlık konularına öncelik vermektedirler. Hizmet içi eğitimin yüz yüze olması gerektiği belirlenmiştir. Ayrıca öğretmenler hizmet içi eğitimlerin; içerik olarak doyurucu ve işlevsel olmadıkları, lise bazında alan bilgisini arttıracak eğitimlerin azlığı, uzman kişilerce verilmediği, salt bilgi içerdiği, ilham verici ve motive edici olmadığı, beden ve ruh sağlığına yönelik eğitimlerin eksikliği, sanat eğitimlerine yer verilmediği ve kısıtlı sayıda öğretmenin katılabildiği gibi eksikliklerin giderilmesi beklentisi içindedirler.

Due to the spread of the COVID-19 pandemic all over the world, Turkish Ministry of National Education switched from face-to-face education to distance learning for middle and high schools. As it is the first pandemic experienced worldwide, both positive and negative effects are anticipated on all educational processes. In this new process called the ‘new normal’, it is inevitable to have many changes in all areas as well as in the needs of teachers regarding in-service training specific to the Ministry of National Education. This paper aims to investigate the in-service training needs of teachers during and after the distant education process. This paper questions whether there is a difference between the in-service training needs of teachers before the pandemic and those after the pandemic and, if so, it asks what these differences could be. This study is a qualitative work written according to a phenomenological pattern. The study group of this reseach is composed of 20 teachers from Uskudar Bulent Akarcalı Anatolian High School selected according to purposive sampling and maximum variation sampling Data collection tool in this research is the semi-structured interview form. Of analysis methods of qaulitative data, this paper employs content analysis.. As a result of this research, it is observed that inservice training needs of teachers have differed in this period. Along with distant education, teachers have given precedence to issues such as personal development, education technologies and health. The need for face-to-face in service training is understood. Furthermore, teachers asserted their critical views on the inadequate content and functionality of the in-service training programs, insufficiency of trainings to increase subject matter knowledge at high school level, employment of nonexperts in the trainings, lack of practical training. They also expressed their opinions about the lack of inspiration and motivation of trainings, exclusion of art education from training programs, the scarcity of trainings to promote physical and mental health, and limited number of teacher pariticipation in the programs, awaiting their solutions.