İnsan Kaynakları Uygulamalarında Duyulan Memnuniyetin İşe Yabancılaşma Üzerindeki Etkisinde Yöneticiye Güvenin Aracı Rolü

Abstract

Bu çalışmanın amacı insan kaynakları uygulamalarından duyulan memnuniyetin işe yabancılaşma üzerindeki etkisini ve bu etkide yöneticiye güvenin aracılık rolünü incelemektir. Araştırmamızda, olasılığa dayalı olmayan ve herkesi örneğe dahil edilebilme imkanı sağladığı için çok yaygın kullanılan kolayda örnekleme yöntemi tercih edilmiştir. Kolayda örnekleme yöntemiyle çevrimiçi olarak ulaşılan 176 çalışana uygulanan anket formlarının tamamı örnekleme dahil edilmiştir. Yapılan istatistiksel analizler doğrultusunda; insan kaynakları uygulamalarından duyulan memnuniyetin artmasının yöneticiye güveni olumlu yönde etkilediği, yöneticiye güvenin artması ile işe yabancılaşmanın azaldığı, insan kaynakları uygulamalarından duyulan memnuniyet arttıkça işe yabancılaşma düzeyinin azaldığı ancak insan kaynakları uygulamalarından duyulan memnuniyet ile işe yabancılaşma ilişkisi arasında yöneticiye güvenin aracılık etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. İnsan kaynakları uygulamaları ile ilgili memnuniyet ve yöneticiye güven ayrı ayrı değerlendirildiğinde, her ikisi de işe yabancılaşmayı azaltıcı etkiye sahiptir. Demografik özellikler dikkate alındığında öne çıkan bazı bulgular ise; evli işgörenlerin yöneticiye güvenlerinin bekar işgörenlerden daha fazla olduğu, Y kuşağı işgörenlerin insan kaynakları uygulamalarından duydukları memnuniyetin ve yöneticiye güven düzeylerinin X kuşağı işgörenlerden daha yüksek olduğu, ön lisans düzeyinde öğrenim gören işgörenlerin yöneticiye güven puanlarının, lisans ve lisansüstü düzeyde öğrenim gören işgörenlerin puanlarından daha yüksek olduğu ve kıdem arttıkça yöneticiye güvenin azaldığı ancak işe yabancılaşmanın arttığıdır. Ayrıca insan kaynakları uygulamaları ile ilgili memnuniyet yöneticiye güveni artırmakta ve işgörenlerin İK memnuniyeti yüksek olduğunda zaten düşük olan işe yabancılaşma düzeyi yöneticiye duyulan güvenin yüksek olmasından etkilenmemektedir.

The aim of this study is to examine the impact of satisfaction with human resources practices on job alienation and the mediating role of trust in managers in this effect. In our study, because it is not based on probability and allows everyone to be included in the sample, the most widely used sampling method was preferred. All of the questionnaire forms applied to 176 employees who were accessed online through easy sampling were included in the sample. According to the statistical analysis; It was concluded that the increase in satisfaction with the human resources practices positively affects the manager, the alienation of the job decreased with the increase in the trust in the manager, the lower the level of alienation from the human resource applications, but the lack of mediation between the satisfaction with human resources practices and the alienation relationship between the employees. When the satisfaction with the human resources practices and trust in the manager are evaluated separately, they both have a reducing effect on alienation. Considering the demographic characteristics, some prominent findings are; It was found that the employees' trust in the manager was higher than the employees of the X generation, and that the trust points of the employees at the associate degree were higher than those of the undergraduate and graduate students. and when the seniority increases, trust in the manager decreases, but alienation is increased. In addition, satisfaction with human resources practices increases trust in managers and the level of alienation of the employees who are already low when HR satisfaction is high is not affected by the high level of trust in the manager.