Semerkand Astronomi ve Matematik Ekolünün Osmanlı'ya Etkisi: Uluğ Bey'in Sinüs 1°’yi Yaklaşık Belirleme Yöntemi
Künye
BİR, Atilla & Mustafa KAÇAR. "Semerkand Astronomi ve Matematik Ekolünün Osmanlı'ya Etkisi: Uluğ Bey'in Sinüs 1°’yi Yaklaşık Belirleme Yöntemi". Osmanlı Bilimi Araştırmaları, 15.1 (2013): 48-66.Özet
Uluğ Bey’in, Zic-i Uluğ Bey olarak adlandırılan eserini 1437 tarihinde
bitirdiği ifade edilse de bu eser üzerinde 1449 yılındaki ölümüne kadar
çalışmaya devam ettiği bilinir.1 Eserin 2. Kitabının, 2. Kısmı sinüs ve ok (sinüs
verse) tanımlarına ayrılmıştır. Sinüs ve kosinüsü şu şekilde tanımlar: “Bir yayın
uçlarını bağlayan kirişin bir ucuyla diğer ucundan geçen çapa dik mesafeye
sinüs denir. Bir yarım ve bir tam daire yayının sinüsü yoktur. Yarıçapın
karesinden bir yayın sinüs karesi çıkarılır ve bu değerin karekökü alınırsa,
çeyrek daireyi tümler açının sinüsü (ya da aynı yayın kosinüsü) elde edilir. Bir
yayın ortasından kiriş ortasına inilen dike yarı yay oku (sinüs verse) denir”.