Beliren Yetişkinlikteki Romantik İlişkilerde Obsesif Kompulsif Belirti ile Akılcı Olmayan İnançların İlişki Doyumuna Etkisi

Abstract

Bu çalışmada beliren yetişkinlik döneminde romantik ilişkilerde obsesif kompulsif belirti ile romantik ilişkilerde akılcı olmayan inançlar ve ilişki doyumu arasındaki ilişkinin araştırılması ve bahsi geçen değişkenlerin demografik özellikler açısından nasıl farklılaştığının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada 291 katılımcı katılmış ve veri toplama araçları olarak Sosyodemografik Bilgi Formu, Romantik İlişki Obsesyon ve Kompulsiyonları Ölçeği (RİOKÖ), Partnere İlişkin Obsesif Kompulsif Belirti Ölçeği (PİOKBÖ), Romantik İlişkilerde Akılcı Olmayan İnançlar Ölçeği (RAİNÖ) ve Romantik İlişkilerde Doyum Ölçeği kullanılmıştır. Katılımcıların romantik ilişki ve partner odaklı obsesif kompulsif belritileri, romantik ilişkilerde akılcı olmayan inançları ve ilişki doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi için Spearman korelasyon analizi yapılmıştır. Sonuçlara göre romantik ilişki ve partner odaklı obsesyon ve kompulsiyonlar puanı ile ilişki doyumu puanı arasında negatif romantik ilişkilerde inançlar puanı arasında pozitif yönde anlamlı doğrusal bir ilişki olduğu görülmüştür. İlişki doyumu puanı ile romantik ilişkilerde akılcı olmayan inançlar puanı arasında da negatif yönde doğrusal bir ilişki olduğu görülmüştür. Çoklu doğrusal regresyon analizi sonucunda ise ilişki doyumunu yordayan değişkenler partnere duyulan sevgi, sosyal zaman kullanımı, aşırı beklentiler, duygusal istikrar ve ilişki süresi olarak bulunmuş. Partnere duyulan sevgiye dair şüphe içerikli takıntılı düşüncelerin, sosyal zaman kullanımına dair akılcı olmayan inançların, partnerin duygusal istikrarına dair şüphelerin olduğu alt boyutlarından alınan puanların yükselmesi ilişki doyumunu azaltırken; aşırı beklentilere dair akılcı olmayan inançlar alt boyutundan alınan puanın ve ilişki süresinin artması ilişki doyumunu arttırmaktadır.

The aim of this study is to examine the effect of irrational beliefs on satisfaction in romantic relationships according to the relationship-related obssesive-compulsive symptoms in emerging adulthood. Additonal aim of this study is to examine these variables accaording to the demographic variables. A total of 291 participants were included in the study, and the data collection tools used were the Socio-Demographic Information Form, “Romantic Relationship Obsessions and Compulsions Scale”, “Partner Related Obsessive-Compulsive Inventory”, “Irrational Romantic Relationship beliefs Inventory”, and “Relationship Satisfaction Scale”. Spearman correlation analysis was conducted to examine the relationships between participants' romantic and partner-focused obsessive-compulsive symptoms, irrational beliefs in romantic relationships, and relationship satisfaction. According to the results, there was a significant negative linear relationship between scores of romantic and partner-focused obsessions and compulsions, and scores of relationship satisfaction. Additionally, there was a negative linear relationship between relationship satisfaction scores and scores of irrational beliefs in romantic relationships. In multiple linear regression analysis, the variables predicting relationship satisfaction were found to be love for the partner, social time usage, excessive expectations, emotional stability, and relationship duration. Increases in scores derived from the sub-dimensions of love for the partner, social time usage, and emotional stability were found to decrease relationship satisfaction. On the other hand, an increase in scores derived from the sub-dimension of excessive expectations and the duration of the relationship was found to increase relationship satisfaction.